Circus

Het circus komt naar de camping! Voor één dag! De meiden hebben de bavianen en poema’s al gezien en we gaan er met z’n allen op af om kaartjes voor vanavond te kopen.

We boeken 7 stoelen voorin, dan kunnen we het goed zien.

Papa Baviaan zit met z’n familie in een niet al te grote kooi en wil in het korte tijdsbestek dat wij staan te kijken wel drie keer z’n vrouwtje (naar ik aanneem) bestijgen. Die heeft natuurlijk ook rode billen zoals haar soortgenoten, maar daaraan ook extreme grote gezwellen. Komt dit door het fanatieke mannetje?  Tja, wat moet ie anders doen?

De poema’s, die naturlijk erg gevaarlijk zijn, ogen een beetje lusteloos.

‘s Avonds worden we onthaald door een circusjongen in een mooi rood-goud pak. Opa wijst ons onze plaatsen en het feest kan beginnen. We klappen met de muziek mee en na de derde aankondiging verschijnt de spreekstalmeester (dezelfde mooie jongen als daarnet maar dan in een zwart pakje).

De kids vinden het prachtig en zijn opgewonden. De twee kleinste circusjongens openen het doek en vouwen het ronde zeil in de piste die avond continu uit en weer in. Er volgen kunstjes door papa met het paard, de lama en de kameel, waarbij ze allemaal dezelfde knieval moeten doen. Opa doet een kunstje op een staple tafeltjes met de bejaarde geit Brigitte. De mooie jongen blijkt ook goed te kunnen jongleren (zelfs met vuurstaven), staat op z’n handen op drie stoelen, doet de poezen-act en is ook de clown. Dan hebben we het mooie meisje Lisa (in sommige acts heet ze ook Lyndsay), die naast assistente van de mooie jongen ook heel goed met hoelahoeps kan draaien, zelfs rollend op de bal, hoog in de ring naar beneden kan hangen en zich in mum van tijd weer in een nieuw glitterpakje kan hijsen. Er wordt een pauze ingelast voor de verkoop van ballonnen en vlaggetjes, als souvenir van het circus. B. wijst ons erop dat het natuurlijk zonde is van het geld. “Ze kopen die ballonnen voor 20 eurocent in en willen die hier verkopen voor 2 euro, dat is lekker geld verdienen!”. Toch nog iets goeds overgebracht op m’n kids, denk ik dan.

Hoewel ik zelf dacht dat die pauze vooral nodig was om hekken te plaatsen voor die gevaarlijke poema’s, gebeurt er verder eigenlijk niets in de piste. Na de clown, de kameel en de ring is de voorstelling naar ons gevoel vrij abrupt afgelopen. Finit! Dat was het weer en tot ziens! De kids kijken mij vragend aan : “En de bavianen en de poema’s dan? Dat was zeker een lokkertje!” Volgens Jan zijn die beesten nog druk bezig om hun kunstjes te oefenen, en laten we het daar maar op houden.