Geïnspireerd door de reünie van het lyceum
ben ik bezig met de voorbereidingen voor een reünie van mijn klas van de lagere
school. Van de 19 personen waren er 11 verhuisd, maar met wat speurwerk,
googlen en nabellen heb ik ze allemaal weer gevonden! De brieven kunnen uit en
ik rij naar Kopieland om zo’n 35 kopietjes te laten maken. Wanneer de dame met
het stapeltje terugkomt van het kopieerapparaat, vraag ik voorzichtig of ze ook
een vouwmachine hebben. “Ja, hoor”, en ze loopt weer weg om ze ook te vouwen.
“Kijk, dat scheelt weer werk!” bedenk ik trots. Wanneer ik moet afrekenen sta
ik stijl achterover. “Dat wordt dan 13 euro”, zegt ze. “Wat, 13 euro?” “Tja,
voor het vouwen moeten we de machine hélémaal instellen en dat kost 7 euro”.
“Nou, dat had u dan wel eventjes mogen zeggen!”, zeg ik nog. Maar eerlijk is
eerlijk, ik had niet van tevoren gevraagd hoeveel het kostte. Ik vind het
belachelijk! Voor dat bedrag had ik het graag zelf willen vouwen. Nog zeer
verbolgen en na-mopperend druip ik af. Mijn chagrijnigheid moet nog verder
wegebben. Dit is wel een hele dure vouw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten