Veenendaal

Ik heb er een haat-liefde-verhouding mee, met Veenendaal.

Als import-katholiek van 5 jaar maakte ik na de openbare (“heidense”) kleuterschool kennis met de christelijke lagere school. In de tweede klas kregen we elke week een psalm op dat vrijdags met z’n drieën voor de klas moest worden gezongen (“’t hijgend hert der jacht ontkomen….).  Dat ik anders was dan de rest bleek toen ik een aantal keren iets eerder weg mocht, ter voorbereiding van de Eerste Communie naar de katholieke school aan de andere kant van het dorp. Ik ging een paar keer met klasgenootjes mee naar de zondagsschool, waar ze naast bijbellezen ook leuke dingen deden met de kinderen, zoals tekenen en dansen. Maar het bijbellezen na het eten bij Anneke vond ik toch een beetje raar. Vanaf de derde klas ging ik naar de katholieke lagere school die in de nieuwbouwwijk was neergezet. Daar voelde ik me meer thuis.

Op het Christelijk Lyceum (niet te verwarren met het “Ichthus”) was het zo’n smeltkroes van overtuigingen en achtergronden dat het alleen “christelijk” voelde in het eerste uur, als sommige leerkrachten voorgingen in gebed, of tijdens de verplichte opkomst bij de Kerstviering in de naastgelegen kerk. Ik heb trouwens wel Nederlands gehad van de bekende dichteres Nel Benschop. Zij riep ons tot de orde met: “Schaapjes, schaapjes!”, dat uiteraard beantwoord werd met veel geblaat achter uit de klas.

Op zondag hoorde je altijd dat saaie, monotone gezang van de Hoeksteen (tjongejonge, wat waren ze blij met hun geloof….), en zag je de “lama’s” twee of drie keer per dag lopen naar de Poortkerk. Een enorme invasie rond de kerken met fietsen en als het niet anders kon, auto’s. Mannen en jongens in pak, vrouwen en meisjes met rokken, knotten en natuurlijk hoedjes, allemaal met een strak gezicht. Een collega van m’n vader deed geen autogordel om, want God zou het hebben gewild als er iets met hem en z’n gezin zou gebeuren. Geen andere verzekeringen dan die bij de kerk (tegen een percentage van je inkomen), die uitkeert wanneer er wat loos is. En in de Witte kerk op de Markt huilden ze wanneer een huwelijk werd gesloten (?!). De kinderen van de zwaardere christenen (lees: gristenen) waren buiten het gezichtsveld van ouders echte ettertjes. De grote horlogeriewinkel bouwde elk jaar een kamertje erbij voor het nieuwe kind en er ging een gerucht dat zijn vrouw allang de vruchtbare leeftijd was gepasseerd en het nieuwe kind wel van een dochter móest zijn! (Ze hadden daar trouwens wel lekkere pepermuntballetjes). Ze keken alleen stiekem televisie met de gordijnen dicht en de fles onder de stoel. Mijn buurvrouw mocht wél borduren, maar niet breien (want dat was werken). En het zwembad was natuurlijk gesloten op zondag.

Wist je dat je trouwens dat Veenendaal zeker wel 22 verschillende kerken heeft?

Apostolisch genootschap
Baptistengemeente

Christelijk gereformeerde Kerk

Christengemeente
Evangeliegemeente
Evangeliegemeente De Regenboog
Gereformeerd
Gereformeerde Gemeente
Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt

Hersteld Hervormde Gemeente

Kerk van de Nazarener

Nederlands Hervormde Kerk

Islam
Jehova’s Getuigen
Leger des Heils
Nederlands Gereformeerde Kerk
Nieuw-Apostolische Kerk
Open Geloofsgemeenschap

Protestantse Gemeente Veenendaal
Rooms-Katholieke Kerk
Vergadering van Gelovigen
Volle Evangelische Gemeente

Als er één intolerant volkje is, dan zijn dat de “Gristenen”, anders hadden ze zich niet zo afgesplitst omwille van één of ander artikel. Maar goed…..

Zit ik jaren later in de trein tussen Utrecht en Gouda om naar m’n werk te gaan. Ja hoor, rokjes met een linnen schoudertas van de beste hoedenspeciaalzaak in Veenendaal, op weg naar de Driestar om straks ook “gristelijk” onderwijs te kunnen geven!

Zo, dat is eruit!

En toch schijnt het nu goed wonen te zijn in de op één-na-schoonste stad van Nederland, Fietsstad 2000 en beste koopstad van 2004! Met de mooie bossen van de Utrechtse Heuvelrug en niet ver van de Veluwse heide. Waar het nog rustig kan zijn en waar op zondag de auto’s niet worden gewassen of waar niet in de muur geboord wordt tijdens het bezoek van je vrienden.

Weet je wat….. ik blijf toch nog wel even in het vrije Westen wonen en kijk voorzichtig rond tijdens mijn familiebezoekjes aldaar.