Wassen

Tijd voor de “laverie”. De was heeft zich al aardig opgestapeld, begint al een beetje te ruiken en is teveel voor een handwasje in de gootsteen. Een onderzoekje ter plekke leert mij dat ik geen zeep hoeft mee te nemen voor één van de 10 wasmachines op deze camping. Het kost 5 euro per wasbeurt en er staat een grote tafel in het midden van de ruimte waar ik lekker kan kruiswoordpuzzelen “terwijl ik wacht”. Met zo’n grote IKEA-tas fiets ik er naar toe. Alle machines zijn in bedrijf en de aangegeven minuten op de machines verspringen op onverklaarbare wijze (misschien per wasfase?). Volgens ingewijden moet je per graad ongeverr een minuut wachttijd rekenen, dus 40 graden is 40 minuten wachten, enzovoorts. Dat wordt dus minstens 70 minuten met twee trommels die niet beiden direct beschikbaar zijn. Ik ben aan de beurt en haal het wasgoed uit de machine van een asociale wasser die niet op tijd z’n trommel komt leegmaken en ook geen tas of mand hiervoor heeft klaargezet. Ik leg het wasgoed bovenop de machine en ga het dus níet ook nog netjes voor ze opvouwen zoals een college-wasser. Na de trommel te hebben gevuld doe ik de eurootjes in het centrale betaalapparaat. Ze komen er weer met dezelfde gang. Heb ik weer! Ik moet volgens de dames eerst het nummer van de machine indrukken. Natuurlijk de instructies niet goed gelezen!

Het gesprek van de (nederlandse) wasvrouwen gaat over het sorteren van de was. “Snap jij dat no? Alle kleuren bij elkaar, zwart met wit, noem maar op! Vooral de engelsen hebben daar een handje van!” . Dan over de zeep. “Ik doe er toch wat zeep van m’n eigen bij, hoor! En een beetje Vanish! Want die zeep hier stelt niks voor!” . Dan over het verschonen van het beddegoed. “We zijn met z’n zessen, maar elke week haal ik de bedden af, hoor!”. Ik breng in dat we met z’n zevenen zijn en ik het beddegoed één keer in de twee weken verschoon. Maar ik hou m’n mond er verder maar over dicht, want ik voel me al een behoorlijke viespeuk en zal dus ook maar niet zeggen dat ik het ook weleens om de drie weken heb gedaan!

Dan gaat het gesprek wat dieper in op de chronisch zieke dochter van zeventien die incontinent is en sondevoeding heeft. Zij heeft een hele klus aan haar wasgoed. Die dochter heeft in totaal 47 operaties ondergaan, is een paar keer door haar en een paar keer door artsen gereanimeerd, verlamd geweest waarna ze toch weer ging lopen en heeft steeds onverwachte kwalen. Twee baarmoeders gehad met één zonder uitgang. Kortom, veel ellende, maar nog steeds vol humor en positiviteit. Zij verzorgt haar dochter thuis met haar Persoons-Gebonden-Budget (en is dus eigenlijk bij haar dochter in dienst), met ondersteuning van een paar uur verpleegkundige hulp. “Ze zit in m’n broekzak!”, zegt ze. Deze serieuze wasvrouw ga ik nu toch heel anders zien. Ze blijkt ook nog andere ouders te ondersteunen en haar “mailbox” met mailtjes, ook uit Amerika, zal nu wel weer vol zijn. Ik ben echt onder de indruk. Mevrouw 2 die nog terloops zegt dat ze in totaal 6 keer aan haar buik en baarmoeder is geopereerd valt bij dit verhaal in het niets. Haar machine loopt af en ze wenst ons allen nog een prettige vakantie.

Ook de machine van wasvrouw 1 loopt nu af en ze zegt me gedag.

Eén oog heb ik in m’n puzzelboekje, het andere op de 2 machines die ik in bedrijf heb gebracht. Ik adviseer een Engelse om het wasgoed uit die ene machine er gewoon bovenop te leggen en een ander om eerst het nummer van de wasmachine in te toetsen voordat het geld erin wordt geworpen.

Met twee nieuwe dames krijg ik een gesprek over diarrhee  en alles wat er aan gedaan kan worden. Die O.R.S.-oplossingen weigert mijn dochtertje namelijk te drinken en ze is niet de enige zo blijkt. Mijn machines zijn nu ook klaar. Ik wens de dames nog een fijne vakantie en fiets terug naar onze cottage. Manlief weet veel beter dan ik hoe het wasgoed zo economisch en efficient mogelijk kan worden opgehangen.  Ik laat me gewillig adviseren en bijstaan bij de uitvoering ervan en laat hem weten dat hij waarschijnlijk één van de weinige mannen zal zijn die zich van hun vrouw met het wasgoed mag bemoeien!