zondag 20 januari 2013

Zwemles




We gaan voor de tweede keer naar zwemles, ik en mijn kids van 4 jaar.
Vorige keer konden ze bij de kassa de naam van mijn zoon niet vinden door spelfouten in de achternaam (terwijl mijn dochter ook zo heet) en was ook het kaartje onvindbaar bij de badjuf die het rooster maakt. Hij mocht gelukkig wel zwemmen en na de zwemles was alles toch nog goed gekomen. We hadden de zwempasjes.
Dit keer was het even stoeien met het dranghekje, waar ik het pasje NIET tegen het blauwe scherm aan moest houden maar in de gleuf moest stoppen en wel met de pijl naar voren. Op naar de kleedkamer en nu moesten de ouders bij de douches afscheid nemen van hun kinderen. Na het checken of ze inderdaad de goede kant opliepen, had ook ik een half uur voor mijzelf. Iets voor 4 uur liep ik alvast terug naar de kleedkamer om de handdoeken te pakken en ze bij de douches weer op te wachten. In de kleedkamer was mijn zoon tot mijn grote verbazing en schrik al bijna helemaal aangekleed! Wat was er gebeurd? En waar was mijn dochter? Ik zocht haar en vond haar gewoon bij de badmeester in het water, zoals het hoort. Waarom was mijn zoon dan al aangekleed? De badmeester en badjuffen schrokken nu ook. We checkten de lijst waar hij dus gewoon opstond. Hadden ze hem over het hoofd gezien? Alles terughalend moest het zo geweest zijn dat mijn zoon zich, aangekomen bij het bad, heeft aangesloten bij het groepje dat net uit het water kwam. Meester Bob riep nog: “Is iedereen klaar?”  en toen gingen ze naar de douches. Dat mijn zoon ook klaar was, maar dan  om te zwemmen, heeft niemand begrepen en hijzelf.... hij ging zich dus ook gewoon aankleden, helemaal zelf..... zonder moeder. En heeft zich niet afgevraagd waarom er deze keer niet werd gezwommen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten