Ook al is het niet
zo slecht gesteld met mij, ik google wat op de term “midlifecrisis”. Mijn
ervaring van de afgelopen reünie en de herkenning hiervan bij leeftijdsgenootjes
die ik spreek houden mij in hun greep. Ik bedoel het gevoel “de tijd even terug
te willen draaien”, “het jong-zijn opnieuw te willen beleven” en “het besef dat
je keuzes hebt gemaakt die bepalend zijn geworden voor je verdere leven”. Het
bestaat volgens mij echt, die midlifecrisis.
En ik lees… Midlifecrisis: “Het punt waar emotioneel onvolwassenen,
volwassen worden en wijsheid verkrijgen.. óf dreigen voorgoed te verdwalen ! “
Volgens
(Amerikaanse) schattingen ervaart 1 op de 4 mensen een midlifecrisis wanneer ze
ergens tussen de eind 30 en begin 50 zijn. De buitenwereld kan er
misschien nog om grinniken. Voor de mensen die in de naaste omgeving zitten:
echtgenoten, kinderen, familie, (zaken)partners, etc. is het een turbulente
tijd en een zware emotionele beproeving, waarvan de uitkomst moeilijk te
voorspellen is.
Degene die in de midlifecrisis terechtkomt zie je ineens de meest irrationele beslissingen nemen en uitvoeren, op welk gebied dan ook. Vaak komen ze ineens met een andere en meestal veel jongere partner aandragen, of ze veranderen ineens van werk. Sommigen verdwijnen zelfs naar het buitenland met achterlating van een complete financiële -en gezinschaos. Sommigen verdwijnen in vreemde spirituele en/of psychologische stromingen, die bijna sektarisch aandoen. Weer anderen verdwijnen in allerlei vreemde seksuele verhoudingen, hetgeen sommige partners (nog) wel (tijdelijk) slikken, maar wat onderhuids vaak enorme psychische mijnenvelden achterlaat. Uiteraard is elke mixing ook denkbaar!
Degene die in de midlifecrisis terechtkomt zie je ineens de meest irrationele beslissingen nemen en uitvoeren, op welk gebied dan ook. Vaak komen ze ineens met een andere en meestal veel jongere partner aandragen, of ze veranderen ineens van werk. Sommigen verdwijnen zelfs naar het buitenland met achterlating van een complete financiële -en gezinschaos. Sommigen verdwijnen in vreemde spirituele en/of psychologische stromingen, die bijna sektarisch aandoen. Weer anderen verdwijnen in allerlei vreemde seksuele verhoudingen, hetgeen sommige partners (nog) wel (tijdelijk) slikken, maar wat onderhuids vaak enorme psychische mijnenvelden achterlaat. Uiteraard is elke mixing ook denkbaar!
De meeste
mensen schrikken na een korte of langere tijdsperiode wakker uit deze
midlifecrisis en sommigen gaan dan terug naar een andere, minder extreme
situatie, of naar hun partner, mits deze partner nog genoeg begrip en
vergeving kan opbrengen om alle misstappen te aanvaarden en te vergeven.
Maar het wordt nooit meer zoals het was, de speelvelden zijn voorgoed
veranderd. Toch hoeft een midlifecrisis geen catastrofe te zijn. Integendeel,
soms kan het ook een enorme verrijking, inzicht en diepgang geven.
Het
probleem van slapende honden, is dat ze ooit wakker worden!
De oorzaken waardoor iemand in een midlifecrisis terecht kan komen zijn zeer divers. Je kan denken aan een reeds langere tijd sluimerende depressie; emotionele schade die je uit je jeugd meegenomen hebt en die emotionele afgeslotenheid heeft veroorzaakt; conditioneringen die je opgelegd zijn door je opvoeding, school, de cultuur, of door jezelf; geestelijke onrust, die tot een explosie is gekomen; het besef dat je al op de helft van je leven zit en als je nog iets wilt veranderen je het nu zal moeten doen; angst voor het naderende einde; een gestagneerde (huwelijks)relatie; een relatie die eigenlijk nooit een relatie is geweest; een baan die niet bevredigend is, of een baan waarin je plotseling bemerkt, dat je nooit verder zal komen dan de plek die je nu inneemt, etc., etc.
De combinaties zijn eindeloos. Maar als deze oorzaken in welke combinatie dan ook, je op een gegeven moment inhalen, kunnen ze dus resulteren in een adembenemende vorm van illusie en zelfmisleiding. Praten met deze mensen heeft over het algemeen weinig zin, omdat ze vaak op dat moment in een euforische fase verkeren. Het is: 'coming out of the closet', maar dan op psychisch/emotioneel gebied. Eindelijk durven ze te leven en zichzelf te zijn en (gedeeltelijk) de beslissingen te nemen, die ze nog nooit hebben durven te nemen. En daar ligt dan ook in onze optiek de hoofdoorzaak van wat men noemt de midlifecrisis. Alleen, dit gebeurt dus vaak met een dusdanige psychische explosie, dat ze vaak manische/ euforische trekjes vertonen en je als insider of buitenstaander, zonder meer het gevoel bekruipt dat er iets niet klopt!
Het boeiende stuk wordt afgerond met:
De oorzaken waardoor iemand in een midlifecrisis terecht kan komen zijn zeer divers. Je kan denken aan een reeds langere tijd sluimerende depressie; emotionele schade die je uit je jeugd meegenomen hebt en die emotionele afgeslotenheid heeft veroorzaakt; conditioneringen die je opgelegd zijn door je opvoeding, school, de cultuur, of door jezelf; geestelijke onrust, die tot een explosie is gekomen; het besef dat je al op de helft van je leven zit en als je nog iets wilt veranderen je het nu zal moeten doen; angst voor het naderende einde; een gestagneerde (huwelijks)relatie; een relatie die eigenlijk nooit een relatie is geweest; een baan die niet bevredigend is, of een baan waarin je plotseling bemerkt, dat je nooit verder zal komen dan de plek die je nu inneemt, etc., etc.
De combinaties zijn eindeloos. Maar als deze oorzaken in welke combinatie dan ook, je op een gegeven moment inhalen, kunnen ze dus resulteren in een adembenemende vorm van illusie en zelfmisleiding. Praten met deze mensen heeft over het algemeen weinig zin, omdat ze vaak op dat moment in een euforische fase verkeren. Het is: 'coming out of the closet', maar dan op psychisch/emotioneel gebied. Eindelijk durven ze te leven en zichzelf te zijn en (gedeeltelijk) de beslissingen te nemen, die ze nog nooit hebben durven te nemen. En daar ligt dan ook in onze optiek de hoofdoorzaak van wat men noemt de midlifecrisis. Alleen, dit gebeurt dus vaak met een dusdanige psychische explosie, dat ze vaak manische/ euforische trekjes vertonen en je als insider of buitenstaander, zonder meer het gevoel bekruipt dat er iets niet klopt!
Het boeiende stuk wordt afgerond met:
Als u het
vermoeden heeft dat u een van genoemde kenmerken, wel eens zelf kan hebben,
raden wij u aan om bijtijds in therapie te gaan. Daardoor komt u beter in
uw vel te zitten, hebben u en uw partner meer levensplezier, leeft u
waarschijnlijk langer en voorkomt u met zeer grote waarschijnlijkheid een
midlifecrisis met alle desastreuze gevolgen van dien.
Mocht u er middenin zitten, maar al tot het besef gekomen zijn dat er iets verkeerd gegaan is en u en/of uw partner willen weten waar en wat er nu eigenlijk precies fout is gegaan, dan raden wij u eveneens therapie aan. Dit om de laatste resten van onderliggende conditioneringen, etc. te verwijderen en uw psychisch kompas goed te ijken zodat u niet opnieuw verdwaalt!
Mocht u er middenin zitten, maar al tot het besef gekomen zijn dat er iets verkeerd gegaan is en u en/of uw partner willen weten waar en wat er nu eigenlijk precies fout is gegaan, dan raden wij u eveneens therapie aan. Dit om de laatste resten van onderliggende conditioneringen, etc. te verwijderen en uw psychisch kompas goed te ijken zodat u niet opnieuw verdwaalt!
Ik zal me snel aanmelden
voordat het te laat is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten